အဖြား က ေခါင္းကို ေသခ်ာျဖီးျပီး မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ ျပီးေတာ့ ဘုရားရွိခိုးေလသည္။ ျပီးမွ ေအာက္ဆင္း မီးဖိုေခ်ာင္၀င္ေလသည္။ မိုးတြင္းလို အခ်ိန္မ်ားတြင္ ( ခါတိုင္း ထမင္းခ်က္ေနၾက ဦးေလးတို ့လင္မယား သူတို ့၏ စိုက္ပ်ိဳးေရးျခံသို ့သြားေသာအခါ) က်မ အဖြားႏွင့္ အတူထမင္းခ်က္ရပါသည္။ အဖြား လက္ရာသည္ စားလို ့အလြန္ေကာင္းပါသည္။ သို ့ေသာ္ အဖြား ဟင္းခ်က္လ်င္ေတာ္ေတာ္ၾကာ၏။ စိတ္ရွည္ျပီး ေစ့စပ္ေသခ်ာ တာလြန္သြားေတာ့ ဇီဇာေၾကာင္ သကဲ့သို ့ျဖစ္ေလသည္။ ဥပမာ တခု ေျပာရလ်င္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကို ဟင္းအႏွစ္ခ်က္လ်င္ အရင္ဦးဆံုး ျပဳတ္သည္။ ထို ့ေနာက္ အခြံခြာ အေစ့ထြင္ ျပီး အရည္ကို ညစ္သည္ (အခြံ ႏွင့္ အေစ့ကို ေတာ့ပစ္လိုက္သည္) အသားကိုႏွုပ္ႏွုပ္စင္းျပီးမွ ညစ္ထားေသာ အရည္ႏွင့္ေရာျပီး ဟင္းအိုးထဲထည့္၏ ။ အဖြားက စိတ္ရွည္သေလာက္ စိတ္မရွည္တတ္ေသာ က်မအတြက္ အဆင္မေျပေပ။ ထုိ ့ေၾကာင့္က်မ အၾကံထုတ္ေလသည္။ အဖြားႏွင့္ အတူတူ ဟင္းခ်က္ပါက အဖြားေျပာသည့္အတိုင္း လိုက္မလုပ္ပါက အဆူခံရမည္ ေျပာသည့္အတိုင္းသာ လုပ္ရေသာ္ က်မသည္ ထိုမွ်ေလာက္ စိတ္ရွည္ သည္းခံတတ္ျခင္း မလုပ္ခ်င္သည့္ အလုပ္ကို သည္းခံျပီးလုပ္တတ္ျခင္း ဂုဏ္ရည္မ်ားမျပည့္စံုေပ။ ထိုအခ်ိန္မွစျပီး လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လို ့ရမည့္ နည္းလမ္းရွာေလသည္။ မနက္ဆိုလ်င္ ခ်က္ျပဳတ္ဖို ့ အခ်ိန္အၾကာၾကီးမရေပ။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ဆြမ္းဂ်ိဳင့္ မိရန္ ေက်ာင္းသြားမိရန္ လိုေသး၏။ အဖြားကေတာ့ ညကတည္းက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကိဳတင္လုပ္ထားပါသည္။ အသီးအရြက္ေတြ သင္ အခြံႏြာ စသျဖင့္ေပါ့။
က်မ အဖြားကို သတိထားမိတာက မနက္ အိမ္ယာထျပီး အိမ္သာ၀င္ ေခါင္းျဖီး ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ ဘုရားရွိခိုး လုပ္ေနတာ ၁ နာရီေက်ာ္ ၁နာရီခြဲ ေလာက္ၾကာတတ္၏။ ထိုအခါ က်မ သည္ အဘြား အိမ္သာ ၀င္ျပီဆိုတာနဲ ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ မ်က္ႏွာအျမန္သစ္ အ၀တ္အစား အျမန္လဲ ေခါင္းကို လက္နဲ ့သပ္ခ်ျပီး မီးဖိုေခ်ာင္သို ့ေျပးဆင္းေလသည္။ (အိမ္က ၂ ထပ္ရွိသည္) ထိုေနာက္ မီးဖိုးတြင္ မီးကို အျမန္ေမြးသည္။ ( ေတာျဖစ္သျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီး မရွိပါ ထင္းမီးကိုသာ အသံုးျပဳရသည္။) မီးဖိုသည္ အဂၤတ ျဖင့္ လုပ္ထားျပီး အစဥ္လိုက္ အေပါက္ သံုးေပါက္ ရွိသည္။ အဖြားသည္ ဟင္းခ်က္လ်င္ မီးေအးေအးႏွင့္ခ်က္ေလ့ရွိသည္။ သို ့ေသာ္ က်မသည္ မီးဖိုကို အေပါက္ ၃ ေပါက္စလံုး မီးအလွ်ံ ေရာက္ေစရန္ ထင္းမ်ားမ်ား ထင္းရွဴးဆီ လႊစာမွံဳ စသျဖင့္ ေတြ ့ရာျမင္ရာ အကုန္ထည့္ျပီး မီးျမန္ျမန္ေတာက္ ေအာင္လုပ္ေလသည္။ ထို ့ေနာက္ မီးဖို ၃ ေပါက္ စလံုး မီးအရွိန္ရသည့္ ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ေရေႏြးအိုး ဟင္းရည္အိုး ဟင္းအိုး စသျဖင့္ ခ်က္မည့္အိုးမ်ားကို မီးဖိုေပၚတင္လိုက္၏။ ထို ့ေနာက္ ထည့္စရာရွိသည့္ မ်ားကို အလ်င္အျမန္ ထည့္လုိက္သည္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး စသည္မ်ားကို ေရေဆးျပီးေတာက္ေတာက္စင္းျပီး ဟင္းအိုးထဲပစ္ထည့္ လိုက္သည္။ ထို ့ေနာက္ေအးေအးေဆးေဆး ရွိသည့္ သကာလ အိမ္သာသြားခ်င္သြားသည္ ။ ထိုစဥ္ အဖြားအိမ္ေပၚထပ္မွ ေျဖးေျဖးသာသာဆင္းလာသည္။ ( အဖြားသည္ လမ္းေလွ်ာက္လ်င္ ဘယ္ေလာက္ဘဲ အေရးၾကီးၾကီး ေျဖးေျဖးသာသာေလွ်ာက္ေလ့ရွိသည္။ က်မ သည္ အေရးၾကီးၾကီးမၾကီးၾကီး ဖေနာက္ေပါက္ျပီး ေရးၾကီး သုတ္ျပာ ေလွ်ာက္ေလ့ ရွိသည္။) အဖြားမီးဖိုခန္းသို ့ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ဟင္းေတြက မီးဖိုေပၚေရာက္ က်က္လုနီးပါး ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ထို အခါအဖြားသည္ ဟင္းတအိုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ ရင္ဘတ္ဖိလိုက္ ပါးစပ္ကလဲ ဘုရားဘုရား အဲလို မဟုတ္ဘူး ငါေျပာတာ အဲလိုမဟုတ္ဘူးလို ့ ဆိုေလေတာ့သည္။ တကယ္ေတာ့ က်မက လည္းအေျခအေန အခ်ိန္အခါေပၚမူတည္ျပီး ျမန္ရာျမန္ေၾကာင္းဦးစားေပး အေနျဖင့္ အဖြားက ေၾကာ္ဖို ့ေျပာတဲ့ဟင္းကို ခ်က္ခ်င္ ခ်က္လိုက္၏ အသုတ္လုပ္ဖို ့ေျပာထားတာကိုလဲ ေၾကာ္ခ်င္ေၾကာ္ပစ္လိုက္သည္။ အျမန္က်က္ဖို ့အေရး မီးျပင္းတိုက္ျပီးခ်က္ထားေလေသာအခါ အဖြားသည္ သူ ့စိတ္ကူးနဲ ့ တလြဲျဖစ္ေနေသာ က်မလက္ရာကိုၾကည့္ျပီး ပြစီပြစီေျပာေလသည္။ က်မ က လည္း စဥ္းစားမိသမွ် အခ်က္အလက္မ်ားျဖင့္ ဆင္ေျခတက္ အတြန္ ့တက္ေလေတာ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ အဖြားသည္ က်မကို အရွံုးေပးကာ နင္နဲ ့ငါနဲ့ ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းဟုေျပာကာ အဆံုးသတ္ေလသည္။ က်မသည္ အဖြား၏ ေစ့စပ္ေသခ်ာမွဳ ကို ေလးစားသေဘာက်ပါသည္ သို ့ေသာ္ သံသရာ အဆက္ဆက္ကပါလာေသာ ျပီးစလြယ္လုပ္တတ္ေသာ အထံုပါရမီ ကား ျပင္ရန္ခက္ခဲေလစြ။
က်မ အဖြားကို သတိထားမိတာက မနက္ အိမ္ယာထျပီး အိမ္သာ၀င္ ေခါင္းျဖီး ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ ဘုရားရွိခိုး လုပ္ေနတာ ၁ နာရီေက်ာ္ ၁နာရီခြဲ ေလာက္ၾကာတတ္၏။ ထိုအခါ က်မ သည္ အဘြား အိမ္သာ ၀င္ျပီဆိုတာနဲ ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ မ်က္ႏွာအျမန္သစ္ အ၀တ္အစား အျမန္လဲ ေခါင္းကို လက္နဲ ့သပ္ခ်ျပီး မီးဖိုေခ်ာင္သို ့ေျပးဆင္းေလသည္။ (အိမ္က ၂ ထပ္ရွိသည္) ထိုေနာက္ မီးဖိုးတြင္ မီးကို အျမန္ေမြးသည္။ ( ေတာျဖစ္သျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီး မရွိပါ ထင္းမီးကိုသာ အသံုးျပဳရသည္။) မီးဖိုသည္ အဂၤတ ျဖင့္ လုပ္ထားျပီး အစဥ္လိုက္ အေပါက္ သံုးေပါက္ ရွိသည္။ အဖြားသည္ ဟင္းခ်က္လ်င္ မီးေအးေအးႏွင့္ခ်က္ေလ့ရွိသည္။ သို ့ေသာ္ က်မသည္ မီးဖိုကို အေပါက္ ၃ ေပါက္စလံုး မီးအလွ်ံ ေရာက္ေစရန္ ထင္းမ်ားမ်ား ထင္းရွဴးဆီ လႊစာမွံဳ စသျဖင့္ ေတြ ့ရာျမင္ရာ အကုန္ထည့္ျပီး မီးျမန္ျမန္ေတာက္ ေအာင္လုပ္ေလသည္။ ထို ့ေနာက္ မီးဖို ၃ ေပါက္ စလံုး မီးအရွိန္ရသည့္ ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ေရေႏြးအိုး ဟင္းရည္အိုး ဟင္းအိုး စသျဖင့္ ခ်က္မည့္အိုးမ်ားကို မီးဖိုေပၚတင္လိုက္၏။ ထို ့ေနာက္ ထည့္စရာရွိသည့္ မ်ားကို အလ်င္အျမန္ ထည့္လုိက္သည္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး စသည္မ်ားကို ေရေဆးျပီးေတာက္ေတာက္စင္းျပီး ဟင္းအိုးထဲပစ္ထည့္ လိုက္သည္။ ထို ့ေနာက္ေအးေအးေဆးေဆး ရွိသည့္ သကာလ အိမ္သာသြားခ်င္သြားသည္ ။ ထိုစဥ္ အဖြားအိမ္ေပၚထပ္မွ ေျဖးေျဖးသာသာဆင္းလာသည္။ ( အဖြားသည္ လမ္းေလွ်ာက္လ်င္ ဘယ္ေလာက္ဘဲ အေရးၾကီးၾကီး ေျဖးေျဖးသာသာေလွ်ာက္ေလ့ရွိသည္။ က်မ သည္ အေရးၾကီးၾကီးမၾကီးၾကီး ဖေနာက္ေပါက္ျပီး ေရးၾကီး သုတ္ျပာ ေလွ်ာက္ေလ့ ရွိသည္။) အဖြားမီးဖိုခန္းသို ့ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ဟင္းေတြက မီးဖိုေပၚေရာက္ က်က္လုနီးပါး ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ထို အခါအဖြားသည္ ဟင္းတအိုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ ရင္ဘတ္ဖိလိုက္ ပါးစပ္ကလဲ ဘုရားဘုရား အဲလို မဟုတ္ဘူး ငါေျပာတာ အဲလိုမဟုတ္ဘူးလို ့ ဆိုေလေတာ့သည္။ တကယ္ေတာ့ က်မက လည္းအေျခအေန အခ်ိန္အခါေပၚမူတည္ျပီး ျမန္ရာျမန္ေၾကာင္းဦးစားေပး အေနျဖင့္ အဖြားက ေၾကာ္ဖို ့ေျပာတဲ့ဟင္းကို ခ်က္ခ်င္ ခ်က္လိုက္၏ အသုတ္လုပ္ဖို ့ေျပာထားတာကိုလဲ ေၾကာ္ခ်င္ေၾကာ္ပစ္လိုက္သည္။ အျမန္က်က္ဖို ့အေရး မီးျပင္းတိုက္ျပီးခ်က္ထားေလေသာအခါ အဖြားသည္ သူ ့စိတ္ကူးနဲ ့ တလြဲျဖစ္ေနေသာ က်မလက္ရာကိုၾကည့္ျပီး ပြစီပြစီေျပာေလသည္။ က်မ က လည္း စဥ္းစားမိသမွ် အခ်က္အလက္မ်ားျဖင့္ ဆင္ေျခတက္ အတြန္ ့တက္ေလေတာ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ အဖြားသည္ က်မကို အရွံုးေပးကာ နင္နဲ ့ငါနဲ့ ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းဟုေျပာကာ အဆံုးသတ္ေလသည္။ က်မသည္ အဖြား၏ ေစ့စပ္ေသခ်ာမွဳ ကို ေလးစားသေဘာက်ပါသည္ သို ့ေသာ္ သံသရာ အဆက္ဆက္ကပါလာေသာ ျပီးစလြယ္လုပ္တတ္ေသာ အထံုပါရမီ ကား ျပင္ရန္ခက္ခဲေလစြ။
အဖြားအေၾကာင္းပို႔စ္ဆို အကုန္ဖတ္။ ဒီအဖြားနဲ႔ေၿမးကေတာ႔ ရယ္ေနရတယ္။ မဆြိတီလဲ အဖြားအေၾကာင္းေတြ ထပ္ေရးခ်င္ေသးတယ္။
ReplyDelete