တက္ဂေနာ္ ေလာ္ဂ်ီ

တေန ့ သ၌ က်မ သည္ ရထား တတန္ bus ကားတတန္ ျဖင့္  ေတာင္သြား ေျမာက္သြား သြားပါသည္။ bus ကား စီးရာတြင္ ထိုင္စရာ ေနရ ရေသာ္လည္း ရံုးဆင္းခ်ိန္ ျဖစ္သျဖင့္ လူမ်ားသည္။  bus ကား ေပၚမွ လူအမ်ားကို ေတာင္ၾကည့္ ေျမာက္ၾကည့္ ေလၽာက္ၾကည့္ မိသည္။

 လူတိုင္းနီးပါး earphone တပ္ထားၾကသည္။ ipad iphone ဘာ phone ညာ phone စသျဖင့္ အသီးသီး chattingရိုက္ေန သူ  sms ပို ့ေနသူ  video ၾကည့္ေနသူ game ေဆာ့ ေနသူမ်ားစသျဖင့္ ကိုယ္စီကိုယ္င အလုပ္မ်ားေနၾကသည္။ က်မ ကေတာ့ ငယ္ကတည္းက ငွက္ဖ်ားျဖစ္ျပီး နားတ ဖက္ မၾကားရေတာ့ ကတည္းက earphone တတ္လို ့မရေပ။ ကား ရထားစီးေနစဥ္ စာဖတ္လၽင္ မူးတတ္သျဖင့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ မ်က္စိမွိတ္ အိပ္ေနတာမ်ားသည္။

 ဒီေန ့ေတာ့ စပ္စုျပီး အဆိုပါ ျမင္ကြင္းအား  ၾကည့္ေနမိသည္။ ၾကည့္ျပီး စဥ္းစားမိသည္။ ငါသာ တကယ္လို ့ တျခား ကမ ၻာ က (သို ့) ေရွ ့ ေခတ္က လူသား တေယာက္ျဖစ္ မယ္ဆို ရင္ ဒီျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ျပီး လူေတြ ဘာမ်ားလုပ္ေနပါလိမ့္ နား ၂ ဖက္မွာ ၾကိဳးေတြ တပ္ျပီး ဖန္ျပားလိုလို မွန္ျပားလိုလို အျပားကိုယ္စီ ႏွင့္ အလုပ္ရွုပ္ေနၾကပါလား ဆိုျပီး အံၾသ မၽင္သက္ ေမ ့ေနမွာေသခ်ာသည္။

 ဒီလို ေတြးေနစဥ္ ေဘးနားမွ တကၽြတ္ ကၽြတ္ ႏွင့္ အသံၾကားေတာ့ ငဲ့ ေစာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဘြား တေယာက္ အသက္ကလည္း ၆၀ ေက်ာ္ ၇၀ ေလာက္ ၇ွိမလား မသိပါ ၃ ကြာတာ ႏွင့္ တီရွပ္ ၀တ္ထားေတာ့ မွန္းရခက္သည္။ ေဘးနား ကပ္ လၽက္မွာ iphone ကို လက္ႏွင့္ တို ့ျပီး တကၽြတ္ ကၽြတ္လုပ္ေနေတာ့ ဘာျဖစ္လို ့ပါလိမ့္ ဆိုျပီး ေဘးကို ေစာင္းၾကည့္မိေတာ့ ဘြားဘြားက game ေဆာ့ေနသည္။ game over ျဖစ္သြားတိုင္း တကၽြတ္ ကၽြတ္ လုပ္ေနေသာ အဘြား ကိုၾကည့္ျပီး ေတာ္ေတာ္ရီခ်င္သြားသည္။ အင္း ဆက္ျပီး ေတြးမိသည္။ ဒီ အဘြားသည္ က်မ ငယ္စဥ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္က က်မ အဖြားအရြယ္ ေလာက္ရွိေပမည္။ ထုိစဥ္က က်မ အဘြားသာ ဒီလို game ေဆာ့ေနမယ္ ဆိုလွ်င္ အဘြား သူငယ္မ်ား ျပန္ေနလားဆိုျပီး လန္ ့ျဖန္ ့ မိမွာ ေသခ်ာသည္။ ေနာင္ အႏွစ္ ၂၀ ၊ ၃၀ ေရာက္ရင္ ဘယ္လို နည္းပညာ အသစ္ အဆန္းေတြ ေပၚလာျပီး က်မ တို ့လည္း ဘယ္လို ေနၾကမလဲ မသိပါ။